Gittikçe şişen karnını artık saklama gereği duymuyordu artık. Zaten neden böyle bir şey yaptığını da anlayamamıştı. Hamileliği boyunca anlayamadığı şeylerin bilmemkaçıncısıydı. Saymıyordu artık saçmalıklarını. Hayatını son derece kontrollü geçirdikten sonra bir anda patlama yaşamıştı ve olabilecek her türlü hissi en uçlarda olacak şekilde yaşıyordu. Aptalca hareket etmek ve düşünmek buna dâhildi. Bazen hamile kalmanın onun için bir lütuf olduğunu düşünüyordu, tamam çokça düşünüyordu, ama hemen ardından onu hamile bıraktığı için arada bir West’e çemkirmeyi ihmal etmiyordu. İçinde bir can daha taşımanın mucizevî yönünü genç adama fazla belli etmemeye çalışıyordu. Ama tüm bunlar duvarlarından biriydi. Asla kendi ebeveynleri gibi bir ebeveyn olmayacağını kendine tekrarlıyordu zira. Belki planlanan bir çocuk değildi ama Arjana’nın kendisine aitti.

Hamile olduğunu West’e ilk söylediğinde çocuğu aldırmak için bir gün belirleyip öyle o odadan çıkacağını düşünmüştü. Ama genç adam Arjana’yı epey şaşırtmıştı. Ondan beklenmeyecek bir sorumluluk örneğiydi çünkü. Gerçi bilemeyiz belki de tam onun kalemi bir harekettir. Amaaan West’ten bahsediyoruz, tabii ki ondan beklenmeyecek bir hareketti. Arjana bir keresinde “Umarım yarın bir gün başka çocukların çıkmaz ortaya.” demişti, günlük West’i uyuz etme kotasını doldurmak ve ağzını aramak için ama West o her zamanki gülümsemesini sunarak “Umarım.” demişti. Arjana bu cevapla biraz önce gözlerini kısmış ve ardından kıskandığını hissetse de bozuntuya vermemişti. Kendince de açıklama getirmişti duruma; eğer canı çocuğu bir kardeş isterse Arjana kendisi yapardı, elin kahpelerinin bu işe dahil olmasına gerek yoktu. Çünkü Allah var kardeşi de en iyi Arjana yapardı.

Elinde büyük boy bir cips paketiyle Bakanlıktan içeri girdikten sonra çalıştığı katın oradan geçerken yine sekreterlik masasının ardındaki gözler önce onun karnına ardından elindeki pakete kaymıştı. “Daha kaç kez bakman gerekiyor idrak edebilmen için?” Sekreter kız soru karşısında önce afallamış ardından da utançtan kızarmıştı. Evet Arjana’nın kurduğu bu cümleden de anlaşıldığı gibi Arjana pek sevilmiyordu. Sebebi gayet mantıklı değil mi :’) Hamilelik Arjana'yı çok değiştirse de bazı şeyler sabit kalıyordu işte. Çalışanları aşağılaması devam ediyordu bak o hâlâ sabitti çok şükür. Ama eskiden asla işe böyle lakayt bir tavırla gelmezdi, ama o gün ağzına avuç avuç cipsleri atarak, geniş bir şekilde yürüyordu. Acaba karnındaki çocuk tıpatıp West'e mi benziyordu? Aman Allah korusun diye söylenip odasına geçti. Bu kadar.